(Φωτογραφία: ο Just Fontain, Γαλλία, 1958, Παγκόσμιο Κύπελλο, 13 γκολ σε 6 αγώνες)

Οι μόνοι παίκτες που πέτυχαν εννέα ή περισσότερα γκολ σε ένα μόνο Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA το έκαναν μεταξύ 1950 και 1970 – για μια διοργάνωση με σχεδόν έναν αιώνα ιστορίας που φαίνεται να «στριμώχνει» τα μεγαλύτερα αστέρια της σε δύο δεκαετίες. Φαίνεται πως για εκείνη την περίοδο η αμυντική εστίαση και η οργάνωση του παιχνιδιού δεν είχαν ακόμη προλάβει να καλύψουν τις αναδυόμενες ατομικές επιθετικές ικανότητες. Ήταν η εποχή των ελεύθερων γκολ, όπως και σε ορισμένα μέρη του κόσμου, αυτή του ελεύθερου έρωτα, και αν δεν ήσασταν εκεί για να το ζήσετε από κοντά, τουλάχιστον σας μένουν τα κοκκώδη βίντεο - και φυσικά οι αριθμοί. Κανένας από τους πέντε παίκτες που σκόραραν τόσα πολλά γκολ δεν το έκανε σε περισσότερα από έξι παιχνίδια, ενώ, η σύγχρονη μορφή των τουρνουά του Παγκοσμίου Κυπέλλου έδωσε τη δυνατότητα στους κορυφαίους σκόρερ να πετύχουν επτά γκολ στην περίπτωση όμως που έφτασαν στην τετράδα.

Άλλοι πέντε παίκτες έχουν πετύχει επτά ή οκτώ γκολ σε ένα μόνο Παγκόσμιο Κύπελλο. Μεταξύ των 10 κορυφαίων, εκπροσωπούνται επτά χώρες. Τέσσερις από τους δέκα κορυφαίους σκόρερς είναι Βραζιλιάνοι, ενώ η Γαλλία, η Ουγγαρία, η Γερμανία, η Πορτογαλία, η Αργεντινή και η Πολωνία βρίσκονται επίσης στη λίστα. Παρ' όλη την ομαδική τους επιτυχία ή σχεδόν επιτυχία, κανένας σκόρερ από την Ιταλία, την Ουρουγουάη, την Αγγλία, την Ισπανία ή την Ολλανδία δεν βρίσκεται στη λίστα των σκόρερ ενός παγκόσμιου τουρνουά. Και ανά συνομοσπονδία, οι σκόρερ αντικατοπτρίζουν τις δύο μοναδικές που παράγουν νικητές Παγκοσμίου Κυπέλλου ή Χρυσών Παπουτσιών, την UEFA και την CONMEBOL. Ο Hugo Sánchez μπορεί να είχε μεγάλες ελπίδες το 1986, αλλά το Azteca ανήκε στον Diego Maradona.

Είναι επίσης μια λίστα που στερείται λίγο από τα μεγαλύτερα ονόματα ή ονόματα που θα περίμενε κανείς περισσότερο. Δεν υπάρχει ούτε Πελέ, ούτε Μαραντόνα, ούτε Μίροσλαβ Κλόζε, ούτε Γιούργκεν Κλίνσμαν, ούτε Τόμας Μίλερ. Υπάρχει ένας Mighty Magyar, αλλά δεν είναι ο Ferenc Puskás. Είναι μια λίστα στην οποία δεν χωράνε τόσο πολύ ο Λιονέλ Μέσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Ίσως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι μια λίστα για να ανανεώσουμε τη συνείδησή μας ότι το παιχνίδι είναι ένα παιχνίδι εποχών, και το Παγκόσμιο Κύπελλο μπορεί να είναι ένα θέαμα πολύμηνων στιγμών για επιθετικούς που δεν έχουν παραμείνει στο «παλκοσένικο» εκείνο του ποδοσφαίρου που εκτείνεται σε όλες τις γενιές. Για την ακρίβεια, οι δύο πρώτοι αυτής της λίστας δεν πέτυχαν ποτέ άλλο γκολ σε Παγκόσμιο Κύπελλο ούτε έπαιξαν σε άλλο αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είχαν τον μήνα τους και «ζουν» σε μέρη όπως αυτό!